Esso – zodat het licht morgen niet uitgaat
Reclame is een betrouwbare weerspiegeling van zijn tijd. Advertenties voor historische auto's gaan hand in hand met de advertenties van de grote energiebedrijven die fossiele brandstoffen aan de pomp leveren. Fossiele energie? Vandaag promoten Aral, Esso en de marktgenoten een duurzame toekomst.
De energie moet onvermijdelijk groen zijn, gelukkige lappendekenfamilies trekken thuis groene stroom of in vreedzaam samenleven met branders bij het benzinestation. Gaan minerale oliemaatschappijen momenteel door een fase van zuivering – of is marketing alleen gebaseerd op de markt en wettelijke vereisten?
Laten we samen drie versnellingen terugschakelen en onszelf stralen naar het jaar 1975. De toekomst zag er goed uit want fossiele brandstoffen waren niet langer de enige oplossing.
Er zou iets veel beters zijn - waar Esso de lezers belooft intensief voor te zorgen.
Esso – zodat het licht morgen niet uitgaat
Het is vreemd hoe actueel een reclameslogan uit 1975 kan zijn. Denk ook spontaan aan een politicus die Duits, filosofie en filologie studeerde als je “Zodat morgen voor ons het licht niet uitgaat” lezen? Zo voel ik me tenminste.
Maar nee, u vindt hier geen beeldreclame van deze politicus. Nogal Het tegenovergestelde.
Het gaat over kernenergie en het materiaal voor de splijtstofstaven. Uranium. Wat ook weer niet als een politiek statement moet worden opgevat. Even terugkijken in de geschiedenis.
In ieder geval werd er in 1975 al nagedacht over de eindigheid van oliereserves en de toenemende honger naar energie in de wereld. Hoewel de Chinezen nog niet echt aan het begin stonden, was hun industrialisatie nog maar net begonnen, maar men had wel een globaal idee van wat er de komende decennia zou gebeuren.
Ook zonne- en windenergie waren geen issue, tot nu toe niet, maar een andere des te meer. In 1960 was de eerste commerciële Duitse reactor in gebruik in Kahl am Main (Link) weg. De Otto Hahn, eveneens varend onder Duitse vlag, was het derde schip ter wereld dat nucleair werd aangedreven (Link) was onderweg. Duitsland, als 's werelds toonaangevende innovator, vertrouwde op kernenergie als toekomstige technologie.
Nucleaire koorts had de republiek in haar greep, futurologen zagen al auto's met kernreactoren door de straten rijden en het nucleaire tijdperk was sinds het begin van de jaren vijftig ingeroepen. De minerale oliemaatschappijen konden en mochten niet ontbreken.
Want wie zou er over 20 of 30 jaar nog over olie praten als er schone kernenergie beschikbaar was?
Energieleverancier Esso Erz zoekt naar uranium
De Esso Group stuurde daarom zoekers over de hele wereld om de voorspelde vraag naar uranium te dekken. Tegenwoordig zijn onze uraniumzoekers overal, beloofde de advertentie. Esso was zelfs actief in Duitsland, met Esso Erz GmbH gevestigd in Neurenberg, dat zorgde voor de nationale uraniumvoorraden.
In 1980 opende Esso Erz de Christa-mijn in het Fichtelgebirge voor uraniumwinning, maar verloor al snel zijn interesse door een gebrek aan winstgevendheid. Het bedrijf werd overgedragen aan Saarberg-Interplan Uran GmbH, dat bezig was met de ontwikkeling van mogelijke afzettingen op een grotere schaal met belastinggeld (Link).
In 1975 dacht niemand aan een mogelijke storing, atoom en uranium waren de weg naar de toekomst. Dit leek de marketingstrategen van Esso zo innovatief dat er beeldadvertenties in autobladen werden geplaatst. Het was zo euforisch als groene laadstroom tegenwoordig wordt geadverteerd. Behalve dat de Esso Group en zijn marktgenoten kernenergie destijds als een toekomstige blockbuster zagen.
Reclame weerspiegelt de huidige tijd, of het nu om auto's of energie gaat. Overtuigingen doen er niet toe, of bijna nooit.
Prachtig geschreven, deze recensie. En ja, de slogan is opvallend actueel en roept hedendaagse associaties op...
Simpele oplossingen en monocausaliteit zijn slechts een tijdloos onderdeel van de menselijke natuur. Er is altijd een of andere heilige graal, de meest recente oplossing voor alles. Wanneer leren we eindelijk de hele gereedschapskist te gebruiken?
Mijn BioPower heeft zojuist 3.000km gereden op 1,5L fossiele brandstof per 100km. De rest is hernieuwbare grondstof, idealiter zelfs afval.
U staat tenslotte open voor technologie, maar alleen om uw winstgevende oliebedrijf te verhullen.
Ook al waren de alarmmeldingen van de Club van Rome aan het einde van de oproepen slechts propaganda, echt vernieuwend zijn de oliemaatschappijen niet. DEA boort in de Waddenzee,...ik herinner het me nog als een gezegde ten tijde van de hereniging. Onderzoek in alle richtingen zou zeker correct zijn, of het nu gaat om e-brandstoffen, dual fluid reactors, CO²-afscheiding,... allemaal dingen die in Duitsland niet gewenst zijn door het huidige politieke establishment. Met name dual fluid reactors verwerken het kernafval en lossen zo twee problemen op! Er is voldoende elektriciteit en de gevaarlijkheid en halfwaardetijd van nucleair afval is tot een minimum beperkt. Dan kun je ook met een gerust hart een e-auto rijden.
Zonder doen lost in de regel geen problemen op. De hongercrises van de mensheid werden niet opgelost door verzaking, maar door gemechaniseerde landbouw, agrochemie en voorraadbeheer op grote schaal.
Terug naar Esso hadden de afzettingen in het Fichtelgebergte geen schijn van kans tegen de dagbouwmijnen op het zuidelijk halfrond wat betreft hun economische levensvatbaarheid. Zelfs het bismut in het Ertsgebergte was onrendabel, alleen de Sovjet-Unie had op dat moment geen andere toegang tot uranium.