Als de tijdlozen oud worden - 30 jaar Citroën Xantia
Sommige voertuigen lijken tijdloos. Je ziet de jaartallen er niet op. Toegegeven, de Citroën Xantia, ja het is vrouwelijk, want auto's in Frankrijk zijn over het algemeen vrouwelijk en niet mannelijk, is zeldzaam geworden op straat. Maar je zou de 30 jaar niet geloven als je niet eerst naar de kalender had gekeken.
Kalenders zijn onvergankelijk en op 3 maart 1993 presenteerde Citroën de Xantia aan het publiek in Genève. Hij is zo anders dan zijn voorganger, de boxy BX. Afkomstig van de ontwerpstudio van Bertone, zou Citroën het basisontwerp hebben geleverd, het is aangenaam, maar meer willekeurig dan polariserend.
Citroën zag het als een verkleinde uitvoering van de grote XM, althans zo schrijft de fabrikant voor het 30-jarig jubileum. De XM had echter meer pit en karakter dan de Xantia.
30 jaar Citroën Xantia
Voor mij was de middenklasse bijdrage van Citroën altijd een beetje saai. Er ontbrak iets aan het ontwerp waar het oog zich aan kon vastklampen. De lijnen waren te aangenaam en willekeurig. Dit zette zich voort in het interieur, waar de tijdgeestige wilde patronen van de bekleding de rest deden, tenzij er leer was besteld. Dat is echter mijn mening, veel mensen zagen dat anders en in 1993 werd de Xantia in Frankrijk uitgeroepen tot mooiste nieuwe uitgave van het jaar.
Het design deed niets af aan het succes van de Xantia. Integendeel, misschien waardeerde het publiek haar omdat ze zo braaf en onopvallend was. Onder de braaf designjurk wist ze punten te scoren met haar techniek. De HDI-dieselmotoren waren van wereldklasse, stil, onopvallend en vooral zuinig in verbruik. Een domein van de Xantia, en qua dieselloopcultuur kon hij zijn concurrenten uit Duitsland aardig wat laten zien.
De Xantia zette ook de norm met de Hydraktiv II-ophanging, de evolutie van hydropneumatiek. Ze was zelfs haar tijd ver vooruit als Xantia Activa, het AFS-systeem (actieve chassisstabilisatie) was een baanbrekende prestatie. Die moet ook betrouwbaar zijn geweest, een kennis heeft met zijn Xantia meer dan een half miljoen kilometer gereden en alle mankementen zelf verholpen.
1,3 miljoen stuks - een succes
Tussen 1993 en 2002 produceerde Citroën meer dan 1,3 miljoen exemplaren, wat aantoont dat het merk iets goed heeft gedaan. Na het stopzetten van de productie in Rennes was de carrière van de Xantia nog niet voorbij. Hij ging internationaal door, werd tot 2010 in Iran geproduceerd en ook in China rolde de Xantia van de lopende band. In totaal kwamen er 1.326.259 exemplaren bij elkaar.
Het merk vierde op 30 maart in de Citroën Conservatorium in Parijs. 56 Xantia waren ter plaatse, dat zijn er niet veel als je je het aantal hierboven genoemde stuks herinnert.
Misschien is het echt zo dat Xantia moeilijk te verslaan is GS en BX, en niet te vergeten CX, DS en XM. Er ontbreekt nog iets om hem serieus te nemen als autoklassieker, maar de tijd zal het leren. Des te beter dat er zich een groep enthousiastelingen heeft gevormd die nu al voertuigen voor de toekomst ontvangen.
Met beelden van Citroën Communication
Wie heeft de klok verdraaid….
De Xantia is altijd de ingetogen Citroën geweest, niet zo onderscheidend als zijn voorganger de BX, zeker niet zo avant-gardistisch als de grotere XM (ja, ik weet het...DE). Goed gedragen. Onopvallend. Ik vond het geweldig, vooral als stationwagon! En het leek me altijd dat hij zuiniger was dan de XM, die vooral in de beginjaren elektronische problemen had; die later kan worden uitgeschakeld.
Echter: het interieur van de Xantia was echt saai in grijs of je kwam terecht in wilde stofpatronen die te speels, ongepast waren. Ze zouden thuishoren in een "leuke" kleine auto. Een lederen interieur was toen verplicht.
Hij was niet alleen leverbaar met een hydractiv chassis, ook de reguliere hydropneumatiek was nog leverbaar. Ik denk dat ik deze liever had gehad.
Voor mij zou de Xantia een zeer interessante auto zijn geweest toen ik het geld had, maar die bestond niet meer. En van een tweedehands aankoop was toen nog geen sprake. En nu is hij 30.
… Is dat waar, is het echt zo laat?
Past goed bij een Franse voiture. Het verbaast me hoeveel auto's momenteel oldtimers worden die mij zowel technisch als visueel zo modern lijken. Langzaam zie je meer H-kentekenplaten op kunststof bumpers (vaak al in carrosseriekleur) dan op chromen exemplaren. Nog een paar jaar en sommige oldtimer meetings zijn bijna niet meer van een parkeerplaats te onderscheiden 😉
Ja, een goede trend, als dat het geval zou zijn - oldtimerbijeenkomsten EN parkeerplaatsen waar je daadwerkelijke duurzaamheid in de praktijk kunt zien!
Zo (positief) heb ik het nog niet gezien, maar ik kan niet anders dan glimlachen. Dat is inderdaad een warme en geldige gedachte!
moge het zo zijn! Voor zover ik weet, groeit de gemiddelde leeftijd van geregistreerde voertuigen al jaren met tienden per jaar. Misschien zijn we niet zozeer een wegwerpmaatschappij als algemeen wordt aangenomen? Hoe eigenlijk gepromoot en politiek geëist door bonussen en co te schrappen? Misschien zijn we bewuste en mondige consumenten? Misschien weigeren we wat premies en wat verbruik?
Dat zou echt iets zijn....
Misschien behoren de auto's die rond de jaren 2000 zijn gebouwd tot een soort gouden generatie. Niet te veel elektronica en plastic geïnstalleerd, duurzaam met zorg. De huidige auto's zijn niet ontworpen om zo lang mee te gaan.