Citroën C3 Aircross - Geduld van de klant & Dolce Vita als oplossing

Het is maandagochtend. Voor de vestiging van Stellantis in Neu Isenburg wapperen de vlaggen van Citroën in de winterwind. De Saab 9-3 Aero Hirsch Performance staat voor de ingang geparkeerd. Is het nu tijd? Krijgen we vandaag onze C3 Aircross die we een jaar geleden bestelden?

Of wat anders leidt ons naar Stellantis?

Een terugblik op de introductie! De bestelde Citroën muteerde gaandeweg tot een neverending story. Dat was mijn juiste verklaring in januari. Bovendien was de Aircross al geproduceerd en opgeslagen door een logistiek bedrijf, maar niet voltooid zoals oorspronkelijk besteld. De verandering van het modeljaar bracht veranderingen en bezuinigingen met zich mee, dit pad hebben we in januari geaccepteerd. We besloten geduld te hebben en af ​​te wachten. Omdat er goede redenen voor waren.

Enerzijds de situatie op de nieuwe automarkt in het algemeen en ook het feit dat we Citroën leuk vinden en niet willen overstappen naar een concurrent op de markt. De afgelopen weken is er eindelijk beweging in de zaak gekomen.

Echter anders dan verwacht.

Februari 2023 - we wachten op de C3 Aircross

Februari kwam - en daarmee de hoop op onze nieuwe auto. Maar wat niet kwam, was het verlossende telefoontje van onze coördinator uit Neu-Isenburg. Dat leidde tot consequenties. De stemming binnen het gezin naderde langzaam maar zeker een gevaarlijk omslagpunt. Een die onomkeerbaar is, en de zoektocht naar een alternatief kwam in een stroomversnelling.

De zoektocht was natuurlijk niet succesvol. Want het aanbod aan compacte auto's die niet helemaal saai zijn, is schaars. Na zo'n 48 uur crisis en het risico op een omslagpunt, werd het langzaam rustiger. Er was geen alternatief voor de C3 en er stond weer een telefoontje naar onze nieuwe auto-dispatcher op de agenda.

Dat leidde tot een verrassing. En op een keerpunt.

Onze dispatcher, vriendelijk en altijd ontspannen, had het filiaal verlaten. Voor altijd lijkt het. In plaats daarvan nam de vestigingsleiding het dossier C3 Aircross over, een telefoontje tussen de klant (mijn vrouw) en de filiaalmanager leidden aan beide kanten tot vriendschappelijke verstandhouding.

De ene kant krijgt de nieuwe auto's niet in de mate die het dringend nodig heeft. Dat is zeker aan de logistiek medewerker en niet alleen aan Stellantis. De andere kant wil graag na een jaar geduld en begrip mobiel zijn met een nieuwe auto. Eindelijk!

De tussenoplossing?

We krijgen een vervangende auto

De filiaalmanager belooft direct hulp en opheldering. Als er geen snelle en bindende oplossing komt met betrekking tot de bestelling van een nieuw voertuig, krijgen we een vervangend voertuig. Een paar dagen later is het duidelijk. De C3 Aircross kan niet binnen een bindende termijn worden toegezegd.

In plaats daarvan werkt de huurauto-oplossing. wat zal het zijn Nog een Citroën? Ik pleit voor alles met een Dodge Hemi V8 onder de motorkap en krijg er applaus voor. Ontwijken behoort tenslotte tot de Stellantis-familie.

Maar dat zal het ook niet zijn.

Terug naar maandagochtend in Neu-Isenburg. De kantoor heeft nu een huurauto ter beschikking gesteld om de kloof te overbruggen. Geen Citroën, ook geen Dodge. In plaats daarvan een Fiat 500. Eigenlijk een 500C, een cabriolet, die we pas inschrijven als we ervoor staan. Ik hoop dat het niet rood is, hoor ik mijn vrouw vooraf zeggen. Het enthousiasme is blijkbaar beperkt.

Maar daar komt snel verandering in.

De 500 wordt overhandigd en geïnstrueerd zoals een klant dat zou willen. Ik ben een kritische waarnemer van auto's geworden in meer dan 12 jaar SaabBlog. Maar hier en nu klopt alles helemaal. Een competente, vriendelijke jonge medewerker neemt voldoende tijd voor de onbekende klanten. Hij legt uit, rondt de formaliteiten af, laat ons de Italiaanse cabriolet zien, wat een nieuwe auto is, en vestigt de aandacht op details.

De stemming verbetert merkbaar.

Dolce Vita-Fiat 500C

Omdat dat Fiat 500C hybride dolcevita Cabriolet is geselecteerd alsof Stellantis SaabBlog leest. De buitenkant draagt ​​de melodieuze naam "Di Pinto Di Blu", terwijl de binnenkant lichtbeige is. Dus mijn buitplan. Ik kijk argwanend naar de jonge medewerker die ons instrueert. Tot nu toe ging ik ervan uit dat de blog niet meer onder de radar van Citroën Duitsland vliegt, maar nog niet op het radarscherm van de branche is beland.

Ben ik betrapt? Als dat het geval is, gaat de medewerker daar redelijk zelfverzekerd mee om. En eigenlijk sluit ik het uit tot de post van vandaag.

Er blijven twee vragen over aan het einde van de update. Hoe rijdt de rollende Dolcevita? Het rapport volgt. En, misschien nog belangrijker, wie betaalt de rekening van het zoete leven? De Stellantis vestiging dekt alle kosten inclusief 1.000 kilometer per maand, alleen de fossiele brandstof is voor onze rekening. Wel geef je aan dat het aantal kilometers niet per se in steen gebeiteld staat en dat je kunt praten als de klant verder moet rijden.

Geweldige klantenservice Grazie Mille! De lente kan komen, met de open Fiat!