Zijn tijd weer ver vooruit - Citroën Xantia Activa
Toegegeven, ik was nooit fan van de Citroën Xantia. Ik hield van de CX, DS en BX, evenals de C6 en de XM. De Xantia liet me onaangeroerd. Wat was het probleem? Misschien tijdens een proefrit die ik deed met de Xantia aan het einde van mijn BX-tijdperk. Eén middag was genoeg om een mening te vormen.
De Xantia was een goede, moderne auto. Mooi getekend, de HDI-diesel liep verfijnd en onopvallend, net als de hele auto. Onopvallend. Voor mij saai en te modern en evenwichtig. Te weinig karakter en te veel perfectie. De Xantia werd dus keer op keer voor mij afgestempeld.
Dat was natuurlijk oneerlijk van me. Onder de door Bertone ontworpen fraaie carrosserie zat veel vernieuwing, de Xantia droeg nog iets van de oude Citroën spirit. Verborgen had de avant-garde natuurlijk optisch een pauze genomen.
Des te meer was er gebeurd met de legendarische hydropneumatiek. Het systeem, dat sinds de dagen van de DS en de CX vrijwel ongewijzigd is gebruikt, had in de XM een evolutie doorgemaakt. De hydropneumatiek werd eerst Hydraktiv en, als verdere verbetering, Hydraktiv II.In het begin was het Hydraktiv-chassis slechts in enkele varianten beschikbaar op de XM, maar op de Xantia was het vanaf het begin aanwezig. Snel uitgelegd, nu ondersteuning voor regeleenheden en stikstofopslag (één per as) de reeds bekende hydrauliek.
Een van de beoogde effecten van de technische evolutie was dat de Xantia zich na verloop van tijd niet meer in de spectaculaire slaapstand zou laten zakken. Wat generaties Citroën-fans in vervoering bracht en hen tot spelen dreef, was voorbij. Dagenlang hield de Xantia het niveau stoïcijns vast. Vooruitgang kan ook saai zijn.
Citroën in compatibiliteitsmodus
Met de hydractive suspension benaderde het merk met dubbele hoek de normale autowereld zonder zijn roots te verraden. Voorbij waren de dagen dat de DS en CX gewoon als deinende banken over de wereld zweefden. In navolging van de tijdgeest werd het chassis nauwkeuriger en sportiever, Citroën bevond zich nu in de compatibiliteitsmodus.
Er was ongelooflijk genoeg een sportmodus voor het chassis, waardoor de oude Citroën-ingenieurs een diepe klap zouden krijgen op een blauwe Gauloise. Ze zouden het nog steeds niet begrepen hebben. Bij Hydractive II werkte de sportstand op een praktische manier, de XM of Xantia bleef langer in de comfortstand en verhardde het onderstel alleen tijdens sportevenementen.
Citroën Xantia Activa - zijn tijd ver vooruit
Het systeem had potentie en kon worden uitgebreid. Vanaf medio 1995 werd in Duitsland de Xantia Activa aangeboden, die alleen leverbaar was met de kleine 2 liter benzine (optionele turbo) motoren, vanaf 96 met D12 Diesel en een jaar later met de grote V6 motor (ES 9). De Xantia Activa beschikte over het AFS-systeem (actieve chassisstabilisatie), die bekend staat als automatische rolcompensatie, en het trok een streep onder de oude Citroën-rijervaring.
Misschien hebben sommige fans daar om gehuild, maar de Xantia was zijn tijd een paar jaar vooruit. Pas in het jaar 2000 stapte Mercedes over met het ABC - Active Body Control - Systeem (vandaag E-Active Body Control-systeem)na, in de dure CL Coupé en SL Roadster. Citroën daarentegen bood de Activa-modellen vanuit het perspectief van vandaag bijzonder lage prijzen aan. Een Xantia Activa V6, bijna volledig uitgerust af fabriek, kon worden gekocht voor minder dan 30.000 DM.
Een investering – wie had dat gedacht
De Xantia Activa is tegenwoordig echter niet meer zo goedkoop, want er zijn niet veel exemplaren van bewaard gebleven. Aan de andere kant hebben verzamelaars hun historische waarde al lang erkend. Verder waren er van de voor Citroën-begrippen niet goedkope Activa-variant van fase 2 met de V6 slechts 1.358 exemplaren.
kunstcuriaal geveild een Xantia Activa, met de dikke 200 pk sterke V6 motor, die slechts 80.000 kilometer heeft gereden. De auto is zeer netjes, in een staat die als nieuw kan worden beschouwd.
De prijs van de Xantia (Fase 2) van 1999 tot € 25.000 tot € 30.000. De Activa zou zijn waarde ten opzichte van toen verdubbeld hebben. Wellicht is de waardestijging in werkelijkheid nog groter, want Citroën was gul met kortingen.
Met kunstwerken van Artcurial
Tot op de dag van vandaag is de Xantia Activa V6 het snelste voertuig in een Spaanse "elk-test". Nog voordat diverse Porsche...
Ja, de Xantia. Een uiterlijk mooie evolutie van de BX. De Hydractiv II-ophanging was toen ook betrouwbaarder dan de eerste worp in de XM. Sommige Xantia werden ook geleverd met de traditionele hydropneumatiek.
Technisch was de Activa echt geweldig. Als ik het me goed herinner, heeft hij nog steeds het record voor de hoogste veilige bochtsnelheid dankzij de anti-rolcompensatie en de hydractiv-ophanging.
Een paar jaar geleden heb ik er een paar bekeken. Geweldig aan de buitenkant, ook de kleurselectie. Maar van binnen.....optisch een mengelmoes tussen Opel en Japanse middenklasser. Nee, dat vond ik niet leuk. Dus C5 III. Al heb je – zoals Lizi al schreef – ook bij deze modernere varianten dringend een capabele werkplaats nodig. En die bestaan hier ook niet in een straal van minstens 50 kilometer. Uiteindelijk weerhield dat me er ook van om een gedachte te verspillen aan een BX of XM.
Ik vind deze Xantia van Bertone erg mooi. Hij heeft mediterrane autocharme en zijn silhouet doet denken aan Lancia.
Ik vind de zeldzame Volvo 780 van Bertone relatief saai en droog.
Ik had zelfs een donkerblauwe stationwagen ("Break" genaamd) als een V6 uit 1999 met Activa 2-ophanging. Ik vind het silhouet van de Break nog harmonischer dan dat van de sedan. De V6 is een knaller. In combinatie met Activa 2 was het enorm leuk om TDI's op de snelweg bang te maken. Je kijkt niet naar de auto, maar als je wilt, haalt hij gemakkelijk zijn 230-240 km/u zonder iets aan de motor te hebben gedaan. Pas vanaf 200 km/u komt het echt op gang - let wel zonder turbo! Nou, ik werd ouder en op een gegeven moment heb ik de Xantia verkocht. Misschien wat haastig. Maar zo is het.
Helaas had ik een soortgelijke ervaring als Tom met betrekking tot de Xantia. Behalve dat ik het tientallen jaren geleden bezat. Donkergroen, automaat, met leer bekleed en verder voorzien van alles wat Citroën te bieden had. Omdat we ons destijds ondraaglijk saai voelden, zijn we na ongeveer een jaar uit elkaar gegaan. Het spijt me zeer. Een grandioze auto waarvan ik het ontwerp vandaag de dag verfrissend anders vind.
Aangezien de zoektocht naar een bekwame Citröen-werkplaats in het gebied tot nu toe geen resultaat heeft opgeleverd, is mijn terugkeer naar het merk van tafel. Wat buitengewoon jammer is. Omdat niet alleen Saab-wonderen in Spanje gebeuren.
De Lizi