Retromobiel Parijs 2023 – Prototype Citroën SM (1973)
De Rétromobile in Versailles is een van de meest opwindende Europese evenementen als het gaat om de liefde voor klassieke voertuigen. Het grote autoverleden van de Franse natie begint weer voor een korte periode te schitteren, en merken als DS gebruiken het momentum om iets van toen naar het heden te brengen.
Voordat de Rétromobile op 1 februari van start gaat, tonen we twee mijlpalen van de Franse autocultuur, die te zien zullen zijn naast de moderne voertuigen op de stand van DS Automobiles. Voor DS, het Parijse automerk, is Versailles een thuiswedstrijd die niet teleurgesteld mag worden. Uit de goed gevulde bladen van auto-artefacten werd daarom een spannend Citroën SM-prototype getrokken.
Citroën SM-prototype (1973)
Toen ik jong was, was de SM de meest opwindende auto die ooit in Frankrijk is gebouwd. Een SM, die was goudkleurig, was in mijn woonplaats steeds weer te zien. In de provincies was een SM, toen al een oude gebruikte auto, nog goed voor spektakel. Want onder de waanzinnig lange motorkap schuilde een Maserati-motor.
Een prototype uit 1973 rolt DS Automobiles in de koplampen van Retromobile. Wat, 1973, zullen de oudere lezers nu zeggen, en ze gaan rekenen. Dat klopt, de SM kwam in de zomer van 1970 op de markt en slechts 5 jaar later was de droom voorbij.
Wat was Citroën van plan met het SM-prototype?
Het getoonde voertuig diende als testauto om het rijgedrag van de Citroën SM en de hydropneumatiek bij bijzonder hoge snelheden te onderzoeken. Versnelling, tractie en richtingsstabiliteit moeten worden getest en verbeterd. Aan boord van het prototype was er de mogelijkheid om de chassisparameters zelfs tijdens het rijden te wijzigen. De lastverdeling en stijfheid van de hydropneumatiek kunnen worden gewijzigd. De SM diende als basis voor Citroën racemodellen, die niet alleen op de SM gebaseerd zouden moeten zijn.
SM-prototype met 340 pk en 285 km/u
Iedereen die met het onderwerp hydropneumatiek en Maserati te maken heeft gehad, zal nu even slikken. De SM was eigenlijk een onmogelijke combinatie van (zacht) hydropneumatiek en een redelijk robuust lopende Maserati V6. Sterker nog, er zouden zelfs mensen zijn die de Maserati-machine classificeren als onontgonnen en niet geschikt voor de SM.
De SM haalde echter een deel van zijn magie uit de allure van contrasten. Dat Citroën serieus sportiever wilde worden blijkt uit de data van het prototype. De 340 liter motor met de drie Weber dubbele carburateurs levert maar liefst 3 pk, zijn topsnelheid bedraagt 285 km/u. De rijprestaties moeten destijds adembenemend zijn geweest, want het prototype weegt slechts 1.169 kilogram.
SM-prototype bij de Rétromobile
Sterker nog, de SM uit de serie in de hoogste uitbreidingsversie haalt maximaal 180 (en 178, respectievelijk) PS. In 1972 was dat voldoende voor een topsnelheid van ruim 220 km/u, waarmee de SM een van de snelste van het land was.
Het prototype bleef na het einde van de productie van de SM in gebruik bij Citroën. Foto's uit het bedrijfsarchief komen uit 1977. Destijds werd de SM aan een groter publiek gepresenteerd. De openbare tentoonstelling in het historische hoofdkantoor aan de Quai de Javel in Parijs kreeg de toepasselijke titel "The Secrets of Citroën". 46 jaar later staat de SM weer op het grote podium. Van 1 t/m 5 februari is hij te zien tijdens de Rétromobile.
Met afbeeldingen van DS Automobiles
Al een groot, gevaarlijk ding, deze SM. Maar het is vrij zeker dat ze geen schoonheidsprijs zal winnen 🙂
Wat een SM-machine... adembenemend en nog geen 1,2 ton. "eenvoudig" :-). Bedankt voor dit geweldige verslag!
Dank ook aan de twee vorige blogacteurs voor de Schmunzette ;-), geweldig.
In mijn bevestigingstijd kon / mocht ik slechts een paar SM "live" ervaren. Ik denk dat mijn woonplaats te provinciaals was voor de SM...
Zo ja, dan goudkleurig. Heel nobel.
Ik ken alleen de SM die in goud leeft, alleen van kinds af aan. Uit films of hier als model maar ook in donkerblauw. Bumpers en ander chroom komen goed tot hun recht. Ik vind het ook erg leuk - vooral omdat op klassiekers en omdat chromen bumpers al vóór 1975 met uitsterven werden bedreigd, en binnenkort ook.
Ziet er behoorlijk avontuurlijk en gevaarlijk uit. 285 km/u is bizar snel, en dat zonder ABS, airbags en dergelijke? Een gekke dappere tijd! Klas!
En is dat wat je zegt? U heeft de drie dubbele carburateurs geleverd, Herr Weber.
Heb je misschien drie 45 Webers voor me op voorraad? Zou gewoon genoeg zijn voor mij. Dit zou een Volvo 164 E tot 240 pk brengen. Ziet er ook mooier uit in de motorruimte dan de standaard injectie (160 pk). Te veel en te klein. Alleen 12 open gelegde kabels voor de 6 injectoren ...
Grappig dat de eerste opmerking onder een auto met in principe 6 (!) Weber carburateurs (3 dubbele) afkomstig is van een Weber aller mensen 😉
Andere tijden toen, zeker! Ontbrekende ABS komt niet eens in je op. Bij mijn 164, die het bouwjaar gemeen heeft met het uiterlijk van de SM (een andere parallel zou het einde van de productie in 1974/1975 zijn afhankelijk van de afzetmarkt) is het vooral de besturing & het onderstel. Deed het een paar minuten een keer 180 en ging nooit uit. Het voelde als 240 voor een uur.
Ook wil men tegenwoordig niet meer weten hoeveel een atmosferische motor met zoveel carburateurs en 340 pk heeft kunnen slikken. Desalniettemin een heet toestel, deze testauto. En ja, zeker een kind van zijn tijd.
Bedankt, heerlijk! Het was waarschijnlijk mijn grootvader die verantwoordelijk was voor de carburateurbatterij!