Citroën CX Concorde Turbo - een vliegtuig voor op de weg
Er zijn merken die vliegtuigen en auto's hebben gebouwd of met succes bouwen. Saab deed het, Subaru doet het nog steeds. Bij Citroën, het oer-Franse merk, ben je daar misschien niet zo zeker van. Hebben ze het gedaan of niet? Het is bekend Citroen RE2, althans in fankringen. Een helikopter, waarvan er een rotatiemotor was. Er zou iets uit kunnen komen. Maar toen gooide de economische realiteit de wankele dromen uit de lucht.
Concreet voor de weg realiseerde Citroën een heel ander project. De Citroën CX Concorde Turbo was een eerbetoon aan het supersonische vliegtuig en voertuig voor Concorde-piloten, Air France-medewerkers en liefhebbers van het merk.
Ons verhaal begon in 1986. In die tijd was de wereld nog enthousiast over technologie, dus supersonisch vliegen over de Atlantische Oceaan werd niet gekenmerkt door zorgen of schaamte over vliegen. Het woord bestond nog niet. Wat technisch haalbaar leek, werd gerealiseerd. Zonder rekening te houden met kosten en latere rentabiliteitsberekeningen.
In 1986 viert de Concorde 10 jaar vliegoperaties. Air France besloten om het evenement te eren. Met een jet voor onderweg. Wat ligt er meer voor de hand dan te kiezen voor de futuristische CX Turbo?

Citroën CX Concorde Turbo
Bijna geen enkel ander voertuig uit die jaren symboliseerde het idee van snel vliegen zo goed als de CX, geen enkel ander nationaal geproduceerd voertuig was ook maar in de buurt zo comfortabel en extravagant als het. Peugeot? Ze hadden alleen de conservatieve 604 te bieden. Renault? De R25 was goed, maar ook oninteressant. Talbot met de Tagora? Inferieur in elk opzicht.
Dus ging Air France voor de CX. Natuurlijk kwam alleen de krachtige viercilinder turbomotor met 168 pk, die uitstekende rijprestaties leverde, in twijfel. De hydropneumatiek, toen ongeëvenaard als nu, was standaard aan boord. Het ontwerp moest - uiteraard - aangepast worden aan de Concorde. Het lichaam zou parelmoerwit worden geverfd, in overeenstemming met de romp van het supersonische vliegtuig.

Net als bij de Concorde werden rode stoffen gebruikt voor de stoelen en zijdelen in het interieur en ook de veiligheidsgordels waren rood, net als bij het prototype. Dikke tapijten en de volledige uitrusting met airconditioning waren standaard, op de achterkant liet een discrete sticker in de kleuren van de luchtvaartmaatschappij zien dat hier geen normale CX op de weg kon zijn.
De CX muteerde in een rode supersonische droom voor op straat, daar moest je van houden.

Schilderwerk problemen
Wat verleidelijk was bedacht, verliep niet zo soepel als verwacht. Parelmoerwit was destijds de modieuze lak, alleen sportieve supersportwagens en luxe voertuigen. Als uitzondering op de regel ook twee Kreidler bromfietsen, dat is een ander verhaal, maar zou mijn bekwaamheid op het gebied van parelmoer moeten onderstrepen. Overigens bood Saab het lakwerk aan voor een fikse meerprijs van bijna 2.000 DM voor de 9000 CC Turbo, maar nu dwaal ik voorgoed af.
Ga alsjeblieft terug naar Frankrijk.
Citroën had in ieder geval een probleem met de lak, waarschijnlijk bestond het systeem niet in de fabriek, want de lak bestaat uit bijzonder veel lagen die geen gebreken tolereren. In feite bleef de uitdaging te complex, liep de ontwikkeling van de Concorde CX vertraging op en verloor Air France de interesse in het project.

De luchtvaartmaatschappij heeft geannuleerd, afhankelijk van de bron hadden er slechts 6 of 7 exemplaren moeten worden voltooid. Drie CX werden geleverd aan Citroën-dealers in Frankrijk, de rest werd bestuurd door werknemers van de fabrikant, waarvan sommige intern zouden zijn vernield.
Er was een veel groter aantal gepland. Oorspronkelijk waren er 200 Citroën CX Concorde Turbo, naar verluidt zouden er na productie nog eens 800 exemplaren zijn bijgekomen op basis van de goedkopere CX 22 TRS. De bronsituatie is wat onduidelijk, het aantal stuks staat niet vast.

Een Citroën CX Concorde Turbo voor € 170.000
Als men ervan uitgaat dat er hoogstens een handvol exemplaren zouden zijn overgebleven, dan is het duidelijk hoe zeldzaam de Concorde voor de weg tegenwoordig is.
Geen wonder dat een volledig gerestaureerd exemplaar te koop wordt aangeboden voor € 170.000? Een Franse Over ons, die de geest van het oude merk levend houdt met mooie restauraties. Over de prijs of de eventuele marktwaarde hoeft niet te worden gediscussieerd.
Er is als zodanig geen markt, daarvoor is de Citroën te zeldzaam. Je hebt het geld klaarliggen, je wilt de jet kopen, en je doet het gewoon. Of vergeet de droom uit het gelukkige, toekomstbevestigende supersonische tijdperk weer.
Met afbeeldingen uit Citro Collection
Ja, het moest een cx zijn. Van de veel luxere instrumenten (tocho en snelheidsloep) is helaas al afscheid genomen. Helaas was het bij Citroën vaak zo dat aanvankelijk vernieuwende zaken werden opgeofferd aan de lange termijn. Voorbeelden zijn de instrumenten en deuropeners aan de binnenkant van de GS en, zoals gezegd, de aanpassingen aan de CX.
Helmut
Wat een hoogvlieger! Helaas is Citroën nu heel conventioneel opgezet, de iconen van toen hebben geen invloed meer op het design en de techniek van nu. Ik zou heel graag wat meer oude geest willen!
Ik rijd in een Citroën sinds 1969. Begonnen met een GS, later CX. Dat waren ingenieuze ontwerpen. Nu ben ik 88, dus een C4 Picasso moet het doen. Maar ik zou graag weer in zo'n Concorde rijden.
Leuk artikel, bedankt :-)!
En wat een briljante PR-coup... als het 'echt' had gewerkt.
Dus alleen de hoop blijft dat er in ieder geval 1 persoon is die zichzelf zou willen trakteren op deze droom in parelwit...
De auto is sportief, zeker de prijs.
Wat een apparaat. Alleen al de stoffen – gewoon geniaal. Op de een of andere manier heeft Tom gelijk, de tijden moeten optimistischer zijn geweest.
Heerlijk geschreven. En de auto is heerlijk. En logischerwijs kwam voor een speciaal model Concorde alleen een Citroën in aanmerking...
De voorkant van de spitse neus van de Concorde lijkt het meest op elkaar, de aanspraak op avant-garde bestaat en bovenal zweven, vliegen of rijden alleen deze twee op een "luchtkussen" naar het doel. Het moest natuurlijk een hydropneumatique zijn! Wat nog meer?
Kuilen en luchtgaten kunnen niet meer op elkaar lijken dan ze tegen te gaan met hydropneumatique op de grond en supersonisch in de lucht.
Oh, wat jammer dat het onderwerp niet meer ter sprake kwam en er maar zo weinig exemplaren werden gerealiseerd. Wat een Citroën! ! !
De perfecte merkambassadeur...
Een droom!
Overigens erg vergelijkbaar met mijn eerste 9000CC uit 1987 qua interieur en exterieur kleuren. Ook al was het leven toen kleurrijker, het waren eyecatchers 😉