Een pakketje van mijn andere automerk
Het is een publiek geheim dat mijn autohart niet alleen voor Saab klopt. Ook merken als Alfa Romeo of Citroën spelen een bepaalde rol. Vooral met Citroën heb ik veel gemeen. Privé en in het bedrijf was het wagenpark ooit stevig in handen van het merk met de dubbele chevron. Als Saab niet was komen opdagen, zou ik vandaag misschien een Citroën-project schrijven. Ik wil het niet uitsluiten.
Citroën, mijn andere automerk
Het verhaal van Citroën begon in de vroege kinderjaren op de rode achterbank van een DS. Dat beïnvloedt een heel leven, want wie zijn auto-imprint in een DS heeft gekregen, komt er nooit meer vanaf. Helaas was de DS alleen van mijn buurman en niet van ons gezin. Toch had ik het genoegen wekelijks met de DS door de wereld te zweven. Later verving een CX de godin. Er volgde er nog een, en die zou waarschijnlijk eindeloos zijn doorgegaan als mijn buurman in 1989 niet naar Berlijn was verhuisd. De muur was gevallen, Berlijn was een vrije stad en de tijd in het Beierse asiel was voorbij.
De buurman is vertrokken. Maar het drijven bleef.
Vele jaren later begon ik eindelijk mezelf te laten zweven. Nadat ik mijn Mazda RX 7 spontaan in een sloot in Opper-Beieren had laten zinken, kwam ik een BX tegen. Een innovatieve auto waarvan de visie in Duitsland nooit volledig werd begrepen. Mijn Citroën-dealer zag de kansen die zich voordeden en het was niet zomaar een Citroën. Er volgden er nog veel meer, waaronder het merkwaardige limited edition-model dat ik nooit had moeten verkopen.
Ik hou nog steeds van het merk, omdat het in de loop van de tijd een paar dingen heeft bespaard, wat ik op prijs stel. Citroën is verre van de premium claim van sommige fabrikanten, maar de auto's zijn betaalbaar, pretentieloos en hebben een hoge gebruikswaarde. Het gebrek aan ijdelheid is iets dat tegenwoordig moeilijk te vinden is. Iets dat, naast ingenieuze innovaties, altijd deel uitmaakte van de kern van het merk.
Want welk merk zorgde al voor de evenwichtsoefening tussen 2CV en DS
Nu, na vele jaren, is er weer een Citroën in de familie. Een Berlingo - waarvan een vriend zei dat het rijden was als een vakantie op wielen - verrijkt onze vloot. De beslissing was een terugkeer naar de basis waar we nooit op hebben teruggekeken. De Berlingo is een ongecompliceerde, relaxte auto in de beste merktraditie. Het vertraagt het dagelijks leven, is goedkoop in onderhoud en betrouwbaar.
Overigens betrouwbaarder dan mijn Duitse premium merk, die ik momenteel (nog) als bedrijfswagen gebruik.
En nu? Een paar maanden geleden ontving ik een pakket van mijn andere merk auto. Toen kwam het nieuwe gebouw, de verhuizing, het pakket bleef staan. Het was bijna vergeten, er kwamen andere dingen naar voren. Nu ligt het weer op mijn bureau.
Dus ga je gang, laten we het eindelijk uitpakken
Natuurlijk zit er iets van Citroën in en deze week nodig ik de lezers uit voor een korte trip naar het merk met de dubbele chevron. Ik beloof dat het onconventioneel, onderhoudend en aangenaam analoog zal zijn. Want onze vrienden aan de andere kant van de Rijn doen het altijd anders en komen met goede ideeën. Je moet gewoon mee willen doen.
Als Tom over Citroën wil schrijven, moet hij dat doen. Ik zou het graag willen lezen.
Innovaties
Ik ben opgewonden als een streep. Er is zoveel te zeggen over Citroën. Wie denkt dat het verhaal "alleen maar begint" met de DS, moet zich eens goed inlezen over de Citroën Traction Avant (1934 – 1957).
Een modelvariant was de Commerciale met een grote achterklep. Je kunt niet anders dan parallellen trekken met een Saab 9000. Er zit ongeveer een halve eeuw tussen de Commerciale en de Saab.
Echt fascinerend.
Ik heb de Traction Avant bijna 14 jaar geleden voor het laatst persoonlijk gezien op Bornholm. In Rønne stonden twee exemplaren in de staat van nieuwe auto's in een doodlopende straat en haaks op elkaar. De setting (geplaveide straten en oudere gebouwen) was perfect. Natuurlijk haalde ik de camera tevoorschijn...
Een heel aardige oudere dame kwam naar me toe, sprak me aan en onthulde dat zij de weduwe en eigenaar was.
De langere zwarte 4-deurs was de gezinsauto. De kortere, rietgroene tweedeurs auto, die 90 pk heeft, is ook ingezet in rally's en met groot succes.
De dame was erg energiek en mentaal fit, het gesprek was vloeiend in het Engels. Ze klaagde ook dat haar kinderen (waarschijnlijk 60+) niet geïnteresseerd waren in de auto's. Ik sprak mijn verbazing en spijt uit, bedankte haar hartelijk voor het interview en nam afscheid. Nu ik dit schrijf, krijg ik het gevoel dat ik op verschillende manieren veel verkeerd heb gedaan.
Ik zou graag een van de twee willen. Ze had waarschijnlijk graag een van de twee in handen gehad van iemand die hem graag had willen hebben terwijl hij nog leefde. De perfecte match. Ik was helemaal verslaafd...
Als verzachtende omstandigheid kan ik alleen het feit aanhalen dat ik de nieuwe vader was van een eerstgeborene en de gezinsplanning nog niet voorbij was. Het verwerven van een klassieke auto in uitzonderlijke staat ging mijn verbeelding te boven. En toch zal het me mijn leven lang dwars zitten dat ik niet eens om een prijs heb gevraagd.
Mijn vader had een BX, het is echt oneerlijk, achteraf gezien was het niet anders dan een SAAB. Maar aangezien je toen nog een nieuwe SAABe kon krijgen, hadden we er nooit aan gedacht om hem te houden. Tegenwoordig denken we er een beetje anders over. Verder werd mijn/onze Citroënwereld beïnvloed door de films met Louis de Funès.
Het komt waarschijnlijk door mijn jonge leeftijd dat ik niet al te veel met de Franse oldtimers kan, ook al vind ik een DS mooi. Maar aangezien ik van zeldzame auto's houd die je niet op elke hoek kunt vinden, zou ik heel graag een C6, Vel Satis of zelfs Avantime willen. Ik vind de nieuwe DS-modellen ook best mooi en ik zou ze liever hebben dan een overal Duitse auto. Daarom graag meer over Citroën.
(Bijna) dagelijks een prima SAAB-menu en nu als tussengerecht een amuse-gueule van Citroën - gewoon top Tom!
Onze eigen autowereld begon met een MGA 1600 Mk II Bj 1962, die ik als student al snel niet meer kon betalen vanwege de vele reparaties.
Daarna volgde bijna het hele Renault-gamma van R4 tot R17 Coupé en toen kwamen de hydropneumatische Citroëns: 3 x BX van 90 - 150 pk en als kroon op de taart de XM. Er waren dus geen slechte wegen meer. De betrouwbaarheid van de twee SAAB's die ons vandaag vergezellen ontbrak echter.
Ik ben al erg enthousiast.
Groeten rondom.
Lizi komt ook naar buiten als een grote fan van Citröen. In de familie waren er diverse ZX, BX en CX Turbo met alle verhalen die daarbij hoorden. Een Xantia heeft mij een paar jaar persoonlijk begeleid. Toen werd het stil rond de dubbele hoek….
En vandaag - met al mijn liefde voor Saab - vind ik het erg moeilijk om weg te kijken van sommige XM- of C6-advertenties. Ondenkbaar, op een dag zal ik een citroenachtige werkplaats vinden die het merk met dezelfde passie leeft als onze Saab-bedrijven. ... Persoonlijk vind ik het pad van DS ook erg spannend.
Fijne rest van de zondag
De Lizi
Ik hou ook van Citroën. Zou graag een C6 willen, maar ben een beetje bang voor de vervolg- en onderhoudskosten.
Je angst is niet ongegrond Stefan. De C6 is technisch gezien bijna een spaceshuttle. Maar wel een mooie.
Geweldig hoeveel Citroënisten of sympathisanten hier op pad zijn. Dacht Tomm niet dat Volvo het tweede onderwerp voor de blog zou zijn? Ik ga er nu maar vanuit dat Citroën het interessantere kruispunt zou hebben. Of?
Waarschijnlijk wel. Ik ben nog steeds erg verbaasd over de reacties. Positief.
Zo zie ik het ook, Stefan Paul.
Ook en hoewel ik ook affiniteit heb met Volvo. Saab en Citroën past. En zelfs vóór de Gotenburgers lees ik liever over Alfa Romeo ...
Saab, Citroën en Alfa, het zou echt een geweldig, Europees internationaal festival van autotechniek zijn.
Met zoveel positieve reacties, wat valt er nog meer te zeggen? Wat de interface betreft, ben ik het volledig eens.
mobiel waarschuwt me altijd wanneer een ID of DS nieuw wordt geadverteerd,
liefst pastelkleuren!
Maar welke moet ik opgeven om thuis geen conflicten te krijgen?
En weer alle moeite, ook financieel, totdat zo'n goed stuk weer betrouwbaar en visueel aantrekkelijk is?
Ondertussen blijf ik dromen......
Vreemde parallellen...
In DDR-tijden waren er lange wachtlijsten voor auto's. Mijn grootvader had destijds een bestelling voor een Lada en in 1981 kreeg hij de kans om de bestelling van de Lada om te ruilen voor een Citroën GSA bestelling. Naast Mazda 323 en VW Golf had de DDR zojuist een contingent Citroën GSA besteld om het straatbeeld te internationaliseren.
Deze auto was als van een andere planeet. Met hydropneumatisch onderstel, vergrotende snelheidsmeter, dubbele carburateur, satellietbediening, een enkele ruitenwisser!, pluche bank binnen en het robuuste 4-cilinder boxergeluid werd ik als klein jongetje van 8 jaar weggeblazen door deze auto.
Toen mijn grootvader in 1985 stierf, nam mijn vader de Citroën over en verkocht zijn Trabbi.
Afgezien van de status, was het besturen van zo'n auto in de DDR ongelooflijk handig in vergelijking met andere voertuigen. Na de hereniging bleef onze familie Citroëns kopen en ik heb nog steeds veel sympathie voor het merk. Helaas is de avant-garde van het merk de laatste jaren aan de kant geschoven en niet meer merkbaar.
Ik kende SAAB als merk sinds 1985 en na de hereniging bleef ik naar deze ongewone auto's kijken.
Ik bleef Citroën trouw tot 2015 en stond op het punt een gebruikte C6 te kopen toen ik een prachtige 900 cabrio tegenkwam.
De tijd was rijp om te veranderen, ook en juist vanwege het overlijden van SAAB Auto in Zweden een paar jaar eerder.
Het werd toen een geweldige 9-3 OG Limited Edition. Een prachtige auto met de klassieke SAAB-lijn.
Tom en Citroen. Dat is een verrassing. Ik zou het niet hebben geloofd. Ik vermoedde dat hij stiekem een Porsche in de garage zette. Maar goed, dat vind ik inspirerend. Ik hou van het merk met dubbele hoek, dus geef het aan mij.
Trouwens: Citroen of Citroën
Er zijn teveel Porsches in mijn omgeving, ik weet zeker dat dat niet gaat gebeuren
merkopoffering
Het is geweldig dat de blog en lezers niet tot hen worden gerekend. Voor mij persoonlijk is dit precies wat het enthousiasme voor Saab echt geloofwaardig maakt.
En Citroen? Natuurlijk, als ik een SM, een DS of beide had, zou ik ze nooit teruggeven. En de Berlingo? Voor mij belichaamt hij in een huidige auto alles wat ooit een Volvo Duett in Zweden was, waar ik hier al enthousiast over was...
Ik dacht echter nog steeds niet dat Tom een Berlingo kon hebben. Echt grappig
Natuurlijk gaan Citroën en Saab heel goed samen. Merken voor non-conformisten en individualisten.
Ik heb 2 Ducks en 2 GS gereden totdat ik in 900 een nieuwe 1989 Turbo-cabriolet kocht die ik nog steeds heb.
Ik heb niet langer de Citroëns, maar ik heb wel een Volvo V40 T4, de andere geestverwant van Saab.
Wat ik nooit had en nooit wilde: VW, BMW, Mercedes (behalve eventueel Unimog). Ik had een Ford-badkuip (P3) toen ik student was.
100% mee eens. Ik heb twee C5 Tourers gereden. Een met stalen veren, een met Hydractiv-chassis. Het rijcomfort van de laatste was iets beter dan in mijn huidige SAAB 9-3 Vector, maar je kon zien dat Citroën niet wist wat hij moest doen met zijn unique selling point. De C5 was een prachtige auto! Het middelste uitrustingsniveau bevatte alles wat je maar kunt wensen, zelfs het "nachtpaneel"; plus comfortabele stoelen en veel ruimte. Met de duidelijkheid van de operatie had men van SAAB kunnen leren.
De vormgeving van deze serie was prettig verzorgd en weinig Frans, zoals de afgelopen 25 jaar keer op keer is gebleken. Naast het paasei dat RoLand beschrijft, had Renault ook de Vel Satis. Vroeger was dat anders, de XM met zijn kenmerkende wigvorm getuigt hiervan. Maar ook de BX, die oorspronkelijk als Volvo-model was getekend. Praktisch, ruim, modern. Motorkap en achterklep waren vanwege het gewicht van glasvezel gemaakt. Onze buren reden in een rode TRD.
Ik ben erg enthousiast over de citroen serie! En ik gun mezelf een link naar een prachtig filmpje waarmee het merk zichzelf belachelijk maakte: https://www.youtube.com/watch?v=2rA-BSuog7o
Citroën, ik kan daar ook bijbenen, ik ben opgegroeid met 2CV en Ami 6! De reizen naar Italië en Engeland in de Ami 6 zijn onvergetelijk. De 602cc big block 2 cilinders met 26 of 29 pk werkten voorin en de kinderen jammerden achterin. Vier personen en bagage, de Ami 6 Break heeft het zonder problemen gered.
Logisch dat mijn eerste auto een 2CV was, de bijnaam Duck was in Zwitserland niet aanwezig, bij ons was het een Döschwo. Later reed ik in een CX 2400 Pallas, prachtig voertuig, met een vergrotende snelheidsmeter en een bolvormige asbak.
De Citroën-brochures die ik in de jaren 70/80 heb verzameld, bevatten ongeveer 50 stuks, waaronder de zeldzame glanzende brochure van de SM.
SM....., kijk naar het ruimteschip van vandaag en denk dat deze ongelooflijke auto uitkwam in de jaren '1970. Een auto als van een andere planeet. Voor mij alleen vergelijkbaar met de Saab 9-5NG!
Stel je een samenwerking Citroën / Saab voor!? Wat voor auto's zou dat hebben opgeleverd...
Fijne zondag iedereen!
Hoe verrassend is dat vandaag? Citroen zou het enige alternatief zijn dat ik kan bedenken naast Saab. En nu komt Tom naar buiten en heeft een Berlingo in de familie. Geweldig - ik ben echt opgewonden!
oh wat verheugend :)) Nu ik al in de 7e Citroën heb gereden, kijk ik uit naar de komende week. Er waren veel mooie modellen en sommige heel praktische (maar ik bedoel lelijke). Mijn oude Xsara Picasso was er zo een - ruimte voor 2 wasmachines op een rij, maar die eivorm - afschuwelijk. Helaas (want Peugeot wil het zo) is er nog steeds geen cabrio vanuit de dubbele hoek. Wat ik ook nooit begreep – dit mega-knop-bediening-dingetje in de Visa... laat maar... Moge de nieuwe week snel beginnen :)))