Dingen die werken. Maar ze zijn niet leuk.
Het is de moeite waard om dingen uit te proberen. Alleen dan kun je zien of ideeën werken. Soms lukt het plannen, maar je kunt zien dat ze ondanks hun succes niet leuk zijn. Dit omvat het onderwerp van Volvo. Voor mij is het merk altijd de reddingslijn geweest vanuit automotive-oogpunt. Rijd met een Volvo als er geen nieuwe Saab meer is of een Saab in acceptabele staat. Dus het gebeurde dat Volvo zijn weg naar de blog vond als een logisch Saab-familielid.
Bovendien rijdt vriend Mark en co-blogger nu met Volvo nummer 2, is er blij mee en past de XC90 goed in zijn door Saab gedomineerde Zweedse vloot. Wat kan daar nog meer misgaan? Eigenlijk niets. In de afgelopen weken is er hier herhaald Volvo-thema's lezen. Een kleurrijke selectie als testlaboratorium om erachter te komen waar de lezers in geïnteresseerd zijn en of ze überhaupt iets van Volvo willen lezen.
Het resultaat is verbluffend. Volvo-teksten presteren goed, bijna waar u ook over schrijft. Dat overtreft alle verwachtingen. Houden Saab-rijders Volvo goed? Dat schijnt het geval te zijn. Dit is precies waar mijn twee problemen beginnen, die ik pas halverwege het experiment kon herkennen.
Probleem nummer 1. Er zijn te veel verhalen over Volvo.
Vanuit Zweeds oogpunt is het Volvo-onderwerp veelzijdig. Dramatisch, om ter zake te komen. Omdat men zich in Zweden momenteel zorgen maakt over het merk. De recente Geely-beslissingen roepen herinneringen op aan Saab. Er wordt al gesproken over het GM-effect. Wat is er gebeurd? Onder leiding van Geely wordt een Volvo een Lynk & Co of een Polestar. Dezelfde basis, ander ontwerp, betere prestatiegegevens en een lagere prijs. Dit is wat er onlangs gebeurde met de Volvo XC90, die ook verkrijgbaar is in een nieuwe look als Lynk & Co.
Badge-engineering op hoog niveau, dat doet denken aan de kannibalisatie van Saab. Bovendien bespaart Volvo in ontwikkeling en lopen innovaties vertraging op. Aan de andere kant moet verkoop koste wat het kost records breken. Heeft dat te maken met de beursgang in Stockholm en Shanghai, die voor het einde van het jaar weer op de agenda staat?
Probleem met de vele Volvo-onderwerpen voor de blog: als je alle evenementen dienovereenkomstig zou waarderen, zou het Volvo-onderwerp dominant zijn. En dat kan niet zo zijn.
Probleem nummer 2. Ik geniet er niet van.
Mijn tweede probleem begint met het productassortiment van Volvo. Er is precies één auto die ik spannend vind. De S60, die geen grote rol speelt in de Volvo-wereld. De rest? SUV waar je ook kijkt, en als klap op de vuurpijl de nieuwe Volvo C40waarnaar een Zweedse autokrant verwijst als een "brok". En in de volgende zin realiseerde ik me, net als ik, dat innovatief design tegenwoordig elders te vinden is. Bijvoorbeeld bij Hyundai en Kia.
Oké, ik kende het assortiment producten voordat ik op de blog aan het Volvo-avontuur begon. Ik voelde de verveling, maar ik hoopte op de vonk die overvalt als je je ergens intens over bezighoudt. Er was geen vonk, en het besef dat zelfs zeer goede lezersaantallen niet elk project rechtvaardigen, volgde onmiddellijk.
Voor mij is het tijd om afscheid te nemen van de Volvo-kwestie. Het merk verdwijnt niet 100% van de blog, maar voor mij als auteur is het geen issue meer. Geen passie en geen plezier. Het leven is te kort om van deze aard een compromis te sluiten. Volvo blijft een uitstapje, een korte romance zonder happy end. De relatie met het merk is nog steeds niet zonder sympathie, ook al betreft het vooral de oude modellen. Lezersaantallen en klikken waren nooit het doel van het project, en als ik de ene of de andere lezer heb teleurgesteld, dan spijt het me.
Ik kwam meer dan 10 jaar geleden bij Saab omdat ik eigenlijk een Volvo wilde, namelijk een V70 met een grote kofferbak en veel ruimte voor de kinderwagen. Dankzij de sloopbonus was het resultaat een Saab 9-5 stationwagen, waar ik vandaag nog steeds om rouw. Er was simpelweg geen betaalbare V70 meer.
Tussendoor waren een Saab 9-3 cabriolet en een 9-3 stationwagen onze auto's. Inmiddels is de laatste Saab weg en rijden we in een Volvo, een V40 en een V70 D5, die 2 maanden geleden is vervangen door een V90. De belastingregels voor zelfstandigen maken het gebruik van een “oude” auto gewoon volstrekt oneconomisch. Dus weg met de V70.
De V40 is een geweldige, zuinige auto, die helaas door Volvo is stopgezet ten gunste van de SUV-productie. Ik vraag me echt af waar dit modelbeleid over gaat. Naar mijn mening kunnen deze "tanks" niet de oplossing zijn. En dit alles is puur visueel gezien onredelijk.
Aangezien ik een grote kofferbak heb als belangrijkste vereiste voor mijn auto voor het incidenteel vervoeren van muziekinstrumenten en er vanuit mijn oogpunt geen alternatief meer is voor Volvo in de nieuwe auto-sector, bleef alleen de V90 over. Zeker een prima auto als je autotester bent, ik kreeg ook nog een heel goedkoop leasecontract. Maar om eerlijk te zijn, ik weet niet wat de V90 hoort te zijn: je hebt een kofferbak in deze enorme cabine zoals in een oude Golf-stationwagen. Het is natuurlijk allemaal super chic en boordevol technologie, maar heb ik het nodig? Nee. Ik laat liever de auto staan omdat het verkeer me gewoon irriteert. Voor mij is de V90 de zielloosste auto die ik ooit heb gehad. Maar er is ook iets positiefs aan deze Volvo: het is het perfecte model waarmee ik emotioneel afscheid kan nemen van auto's. Ik hoop dat er tegen het einde van de leaseperiode in 2024 iets is uitgevonden waarmee ik van A naar B kan en geen auto meer hoef te rijden. Trouwens, ik kocht een heel mooie fiets uit de verkoop van mijn Saab 9-3 Cabrio.
Badge-engineering
Verbazingwekkend, maar geen enkele van de vele commentaren gaat in deze prominente en explosieve paragraaf van het artikel ...
Volgens het artikel is een groot probleem bij S of Volvo nu doodbloedt. En hier springt niemand erop. Ik alleen nu en alleen om het artikel te waarderen.
Op de een of andere manier ben je echt saai. Het verlies van merken en merkidentiteiten raakte me vroeger. Maar wat als de uitzondering de regel wordt?
Vandaag haal ik steeds gemakkelijker mijn schouder op. Volvo?
De volgende schakel in een lange ketting.
Hi all!
Oké, ik geef toe dat ik nog steeds het Saab-gen 100% draag en dat ik mijn beide schatten bewaak en verzorg.
Tom, er zijn hier echter veel te veel persoonlijke evaluaties opgenomen en ik denk dat Volvo ook economisch moet handelen, wat de afgelopen decennia bij Saab nooit echt mogelijk was.
Je viert hier de 9-4x, die in bescheiden eenheden verkrijgbaar was, maar laten we eerlijk zijn, het was een SUV waarmee ze Europa wilden veroveren.
De auto was optisch geweldig, maar de afwerking was bescheiden (zoals de 9-3 van de 2-serie, de 9-5 van de eerste serie en en en ...).
Volvo doet verder niets om zichzelf met zijn SUV's in de topklasse te laten gelden (dat vind ik trouwens niet slecht).
Persoonlijk vind ik de V90 en V60 erg succesvol (ok de V40…. Ik ben terug bij Tom en de Zweden, je kunt niemand iets aanbieden).
Maar en dat laat ook de registratiestatistieken zien, het plan werkt en de voertuigen staan in de registratienummers van meer dan 5% (dat is trouwens Saab nooit gelukt in Duitsland).
Ik zie het in ieder geval kritisch dat alle autofabrikanten nu wanhopig proberen samen te werken met anderen om zuiniger te worden.
Het is gewoon een kwestie van tijd voordat bijvoorbeeld Opel, Alfa en Co zoals Saab verdwijnen.
Wat mij betreft (oké, ik werk voor een massaal VAG-merk), ik kan zeker iets uit een Volvo halen en ik denk dat het goed is dat, hoe dan ook, tenminste één Zweeds merk nog steeds stand kan houden.
In die zin een fijne avond voor je
Ik onderteken elke regel van dit artikel en ik heb het gevoel dat mijn acties zijn bevestigd (na het lezen van alle berichten): ik heb onlangs mijn geleasde VOLVO V90 T8 een jaar eerder vrijgelaten uit het contract (voor een heel duidelijk 4-cijferig bedrag) en mezelf Ik kocht een SAAB 9-5 NG Vector 2.0T AWD (MY 2011) in "volledige uitrusting" (incl. Glazen dak) en ik ben blij en trots dat ik in zo'n 10-jarige, maar toch eigentijdse en unieke ontworpen auto.
Hallo Saab-vrienden, ik heb uw opmerkingen over VOLVO in alle rust gelezen, ik zou veel ondertekenen - maar anderen niet. Op de een of andere manier ook logisch - claims en smaken zijn natuurlijk net zo verschillend als wij mensen - en dat is maar goed ook denk ik - anders zou het nogal saai zijn ...
Maar nu mijn (provocerende) vraag - als SAAB stevig in Chinese handen zou zijn en precies deze auto's zou bouwen - zouden we dan precies dat beoordelen of zouden deze modellen misschien de ultieme automobieltechniek zijn?!?
Begrijp me niet verkeerd - ik ben een SAABiaan uit overtuiging en dat zal waarschijnlijk zo blijven (als je ons onze verbrandingsmotoren nog verder laat besturen), maar soms vind ik onze roze Saab-bril erg subjectief….
Met dit in gedachten - een fijne avond verder en laten we onze schatten blijven koesteren en verzorgen ...
Heel goede vraag
Ik stel me voor dat het andersom is.
Niet alles wat er vandaag gebeurt, is een hoop rotzooi, simpelweg omdat er geen Saab-logo op staat, maar omdat het gewoon heel grote rotzooi is.
Ik geloof echter ook dat Saab vandaag zou deelnemen. Dat Saab zich nooit in verlegenheid heeft gebracht, is waarschijnlijk slechts de genade van een vroege dood.
Maar op die manier kun je Saab tenminste liefdevol herinneren. bewaar en zorg voor ze. Volvo maakt het me elk jaar moeilijker….
Als Saab Chinees was geworden, is een lot vergelijkbaar met dat van Volvo mogelijk.
Maar dat hoeft niet het geval te zijn. Alles had anders kunnen aflopen.
Misschien mist Volvo de eeuwige rivaliteit met de kleine rivaal uit Göteborg. Ik denk dat beide merken er baat bij hebben gehad en daarom waren ze zo verschillend en zo "Zweeds". Zonder Saab-concurrenten is Volvo helaas gewoon elk merk met elk productassortiment en China mainstream.
Als ik zie wat Volvo aan het bouwen is onder Chinees leiderschap, kan men blij zijn dat Saab AB, NEVS de naamgevingsrechten heeft ingetrokken! Alleen de in 420 gebouwde NEVS Saab 9-3 met turbo zijn positief!
Het is goed dat we StartStop, 3-cilinder, BMW-motoren, elektra etc. bespaard bleven!
Ik zal voor mijn Saabs blijven zorgen en er lang mee rijden en ik zal lachen om mensen die reizen met 1 liter motoren of elektrische karren.
Overigens was de kwaliteit van de Volvo-voertuigen onder Ford-beheer de beste die Volvo ooit heeft gehad! Het was niet voor niets dat Tuve Johansson zijn functie als Volvo Car Manager moest opzeggen vanwege de slechte kwaliteit van de S80, en Hans Olof Olsson volgde!
VOLVO mist de concurrentie van SAAB, nou ja, Polestar heeft tenminste (nog) geen SUV, en nummer 1 zou op dit moment mijn favoriet zijn als ik gedwongen zou worden een nieuw voertuig te kopen.
SUV is soms logisch, maar slechts soms, daarom vond slechts één SUV zijn weg naar het wagenpark van onze familie (5 voertuigen).
Ik zal Volvo niet missen ... het was sowieso een decoratief Zweeds accessoire voor mij. De Volvo's die ik nu onderweg tegenkom, beangstigend mollig van buitenaf. Ik kan en wil niet van binnen oordelen.
Waarom zou ik in een Volvo geïnteresseerd zijn als het voertuig mij van buitenaf niet aanspreekt ...
Dus: ik SAAB volledige breedte! De “bekende” manier van buiten de kaders denken ..., het object hoeft niet uit Zweden te komen ... ;-).
Ja, Tom, ik kan begrijpen wat je schrijft ...
Volvo met Google Assistant, dat wil ik echt niet, misschien ga ik ook niet mee met de tijd, mogelijk.
Volvo was lange tijd een onafhankelijk alternatief voor mij: de 2-, 7- en 9-serie, het waren solide, kalme, comfortabele kilometervreters. Ik gaf ook de voorkeur aan mijn XC 70, Series 1, een 9-5 stationwagen en ik ben nog steeds erg tevreden.
Maar de producten onder het huidige beheer, zie hierboven .....
Het is voldoende als Duitse premiumfabrikanten zich onderwerpen aan de Chinese smaak. Om verschillende redenen zeer twijfelachtig voor mij!
Volvo is niet langer een alternatief. De vroegere slimheid om dingen anders te doen, is de mainstream van geschiedenis en design. De focus ligt op China en omdat ze daar dol zijn op dikke SUV's, bouwen ze deze dingen. Het is jammer, want na het afscheid van Ford leek het goed te gaan.
Helaas is niet alles wat opwindend zou zijn geweest, werkelijkheid geworden. Geen coupé en geen Zweedse cabriolet of een compacte, kleine Volvo. Alles werd ondergeschikt gemaakt aan het nastreven van rendement. Andere merken hebben een betere portefeuille, geen Chinese eigenaren, en bieden toch individualiteit tegen een redelijke prijs. Met Volvo en de prijzen opgeroepen, ben ik er nu uit. Niet omdat ik het me niet kon veroorloven. Maar omdat ik het in dit geval niet kan betalen.
Eind jaren '90 reed ik zelf in een Volvo, tussen de 70-90.000 km per jaar. Mijn buren dachten dat ik auto's ruilde, dus een keer per week kwam ik thuis met een vervangende auto. De kwaliteit was slecht. De bediening en het rijgedrag waren prima, de 5 cilinder diesel was leuk en het verbruik was redelijk. Maar de moeite met de werkplaatsen en de Ford-kwaliteit is ongelooflijk. Twee jaar geleden mocht ik een jaar in een V90CC D4 rijden. 72.000 km geschrobd in één jaar. Prima stoelen, ruimte achterin zoals de Skoda Superb, het rijgedrag dankzij de luchtvering op de achteras is een droom. Maar 2 ton staal eist al snel een tol van stevig rijden (11,5 l / 100 km diesel). Duidelijk te veel in de klas. En de service een gruwel, als ik er vandaag nog steeds over nadenk, krijg ik hoofdpijn. Kwalitatief een van de beste voertuigen die ik heb gereden. Maar zielloos ... Het hangt niet alleen af van het ontwerp, wat men wel of niet leuk vindt. Voertuigen moeten ook in het dagelijks leven bruikbaar zijn. En als je tijdens het rijden geen navigatiebestemming kunt invoeren (mijn kinderen lachten elkaar regelmatig uit als ze de stem gebruikten) en functies zijn gewoon verborgen in het derde of vierde niveau van het systeem, dan verlies je heel snel het plezier in de auto. En de 1% belastingbetaler vreest de catalogusprijzen. Zelfs het goedkoopste leasetarief in zijn klasse helpt niet. Naar mijn mening is het een verkeerd beleid om voertuigen steeds duurder te maken en vervolgens zakelijke klanten (80% van de nieuwe auto-aankopen zijn zakelijke klanten) te lokken met hoge kortingen. Het individu betaalt dan aan het einde van de maand terug door middel van het monetaire voordeel. De korte high van het merk (soms niet rijdende Audi, BMW of Mercedes) lijkt net een flits in de pan te zijn geweest. Naar mijn mening heeft Volvo herhaaldelijk een tijdje geweldige voertuigen op de weg gezet, maar toen raakte hij snel de draad kwijt en dook de derde rij in. Iedereen doet alleen mainstream, SUV's zijn het beste met elektrische aandrijvingen. Maar willen we dat echt? Waar is die kleine, handige achterwielaangedreven cabriolet die in de bergen een glimlach op onze gezichten tovert. Waar zijn de mooie vormen, de alledaagse auto's die opvallen door de uniformiteit. Ontwerpers als Bangle mogen niet meer (niet iedereen vond het design mooi, maar zijn super succesvol geweest voor BMW), dus het risico voor het bedrijf zou veel te groot zijn.
1% regel
Leuk dat iemand je aanspreekt. Beide partijen zijn een doorn in het oog.
De auto-industrie buigt niet dat haar kortingsbeleid contraproductief is. De korting tot 25% ten opzichte van de lijst kan effectief zijn in reclame en onstuimig, maar uiteindelijk betaalt de koper gewoon meer aan de belastingdienst dan passend is voor een auto waarvan de reële waarde als nieuw ver onder de catalogusprijs ligt.
En het interesseert de wetgever niet hoe schadelijk deze regeling is voor mens en milieu, hoe oneerlijk ze is. Een voorbeeld: in 2009 koopt een zelfstandige voor slechts € 9 een 5-20 SC BioPower met slechts 2 duizend kilometer en nog geen 15.500 jaar oud. Als hij de 3 jaar volgens de 1% -regel wil gebruiken zonder logboek, moet hij over ongeveer € 14.400 aan geldelijke uitkering - bijna de volledige aankoopprijs - belasting betalen om een paar brandstofbonnetjes en servicekosten af te kunnen trekken. relatief onbureaucratisch in ruil daarvoor. Dat is volkomen grotesk. Het is alsof de staat niet wil dat zelfstandigen op een kostenbewuste en milieubewuste manier met een gebruikte auto naar hun klanten komen. Het is als een boete. Wil je werken? Heeft u een auto nodig? U wilt geen logboek bijhouden? Geen probleem! Zack, open je hand. Geld of leven?
Dat is niet voldoende.
Hallo allemaal,
we rijden, naast 3 Saab's, een Volvo V40 met de unieke 5 cilinder 150PK diesel.
Helaas is deze geweldige motor gerationaliseerd. Een geweldige auto, sportief, zuinig en thuis op lange stukken. Ik wilde een kleine, veilige, moderne en betrouwbare auto voor mijn nageslacht, helaas biedt Saab dit niet langer aan.
Gelieve nu geen opmerkingen te maken over de betrouwbaarheid en veiligheid van Saab, ik rijd een 2002 9-5 Aero-stationwagen als bedrijfswagen, ik wil het ook niet missen 🙂
Het ontwerp van Volvo is niet langer spannend, denk ik. Daarom trakteerde ik mezelf naast mijn SAAB 93 op een Lexus UX. Qua design is het in ieder geval ongebruikelijk ...
Volvo's, echt geweldige auto's ...
Dat was ooit. Persoonlijk ben ik een grote Volvo-fan, maar gek genoeg eindigt het met het faillissement van Saab ...
Voor mij maakte Volvo tot de jaren zeventig de betere auto's. Daarna is Saab gelijkwaardig of zelfs beter voor mij, afhankelijk van welk model met welke motor we het over hebben ...
En na het faillissement van Saab kwam er niets uit Göteborg of China dat me zou interesseren.
Het is alsof niet alleen Saab, maar de hele Zweedse auto-industrie is begraven. Dat is tenminste mijn subjectieve en zeer persoonlijke perceptie ...
Voor mij zijn nieuwe Volvo-auto's geen troost voor het verlies van Saab. En dat zijn ook de auto's van Evergrande.
Ik heb onlangs ook naar Volvo gekeken omdat ik op zoek ben naar een nieuwe bedrijfswagen. Voor mij zijn er twee voorwaarden, een grote kofferbak en minimaal 1.500 kg aanhangergewicht voor mijn hobbyzeilen.
Als je nog op zoek bent naar een plug-in hybride, wordt de lucht erg ijl. Ik wil geen SUV, ik heb liever een stationwagen. Alleen de V60 of V90 en de stationwagons van de VW-groep blijven over, er zijn er momenteel maar een paar. Als je de prijs / prestatie-verhouding neemt, staat de V60 in een slechte positie, de V90 nog erger. Dus ik ben nu bij de Skoda Superb beland en mijn Saab-vloot zal helaas met een 9000er worden verminderd.
Geen liefde voor Volvo van blogger en lezers. Ik kan dat begrijpen. Volvo is erg succesvol, maar de specifieke charme is verdwenen. De 100% elektrische strategie toont aan dat wat in Peking wordt besteld, gehoorzaam wordt uitgevoerd.
De tijden dat er onafhankelijke, typisch Zweedse oplossingen en manieren waren, zijn voorbij. Helaas is Volvo alleen mainstream in China.
Verslagen over de automaker VOLVO, die al enkele jaren in handen is van een Chinese superrijken, zijn sowieso niet mijn favoriete lectuur. Zelfs het ontwerp van de huidige grotere modellen lijkt me op de een of andere manier brutaal - dit geldt met name voor de S 90- en V 90-serie.
Een soortgelijk bedekt frontgedeelte is ook te vinden op nieuwere BMW-modellen - ook daar is het waarschijnlijk te danken aan de smaak van Chinese klanten.
Ik kijk uit naar nieuwe onderwerpen met betrekking tot ons favoriete merk SAAB - daar moet de focus in de toekomst echt op liggen. Desalniettemin bent u van harte welkom om buiten de gebaande paden te kijken - maar er zijn ook andere merken dan VOLVO, die zo nu en dan op haar blog naast SAAB kunnen worden gerapporteerd.
Sinds Volvo aankondigde dat het geen dieselmotoren meer zou gebruiken, maar alleen elektrische aandrijvingen zou gebruiken, is het probleem van Volvo voor mij aangepakt.
Verder drinken de plug-ins teveel zonder de elektrische aandrijving, dus voor mij als frequente bestuurder is het niet interessant.
Modelpolitiek met een focus op SUV's is ook niets voor mij.
Jammer …
Ik dacht dat de Lynk gebaseerd is op de XC40 ?!
Er is nu een grote Lynk voor China. Dat is een verkapte Volvo XC90.
Zoals u al zei, is Volvo tot nu toe een populair onderwerp. Ik voel me op dezelfde manier, ik kan niets doen met de vele SUV's. Mijn interesse gaat ook meer in de richting van sedans, coupés, cabrio's. Dus S60, S80, mogelijk ook de stationwagen-afgeleiden. Coupe? Nee, cabriolet? ook nihil. De ontwikkeling en verwatering van het merk door de eigenaar komt er ook bij, zodat Volvo, in tegenstelling tot vroeger, geen rol meer speelt of voor mij interessant is. Het is eigenlijk jammer.