Saab, Saab of Saab - de weg terug

Voor degenen onder jullie die mijn vorige berichten nog niet hebben gelezen, "What Happened So Far". Dus mijn allereerste auto was een gebruikte Saab 99 GL en bijgevolg was mijn tweede een gloednieuwe Saab 900 GL. Natuurlijk, ooit Saab, altijd Saab. Bijna. Beide auto's waar ik of mijn vrouw in reed totdat het helaas met redelijke inspanning niet meer mogelijk was.

Daarna volgden - want Saab was toen GM - als stadsauto een splinternieuwe Fiat Uno en als vrije tijd een beetje gereden Volvo 1800 ES en tenslotte een splinternieuwe Alfa Romeo Giulia tot aan zijn roestige einde van zijn levensduur.

De Alfa Romeo Giulia 156 was een hoop rijplezier gedurende 155 kilometer totdat hij de weg van bijna alle Italianen ging en langzaam onder de kale botten afbrokkelde.

Wat nu?

Vooral omdat er geen nieuwe Alfa's meer waren in het hemelse Celeste genaamd Azzuro Tazio Nuvolari. Ik heb zelfs Turijn gebeld omdat ik ooit in een brochure las dat alle Alfa's in alle bedrijfskleuren te bestellen zijn, en aangezien de Fiat 500 toen nog in dit lichtblauw verkrijgbaar was ...

Als copywriter geloofde ik destijds naïef wat een van mijn collega's had geschreven. Kortom, dat was er niet. Niente da tarief. En dus was ik er niet meer als Alfa-coureur. Want als de kleur van mijn keuze tot op de dag van vandaag niet eens beschikbaar is, loop ik zeker niet het risico om te roesten.

Maar zoals het is, als je ouder wordt, begin je je je jeugd te herinneren. Waar alles zogenaamd beter was.

Dus terug naar Saab.

Gelukkig had Saab zich al losgemaakt van GM en was dus weer een optie. Zie, een gebruikte Saab sedan 9-3 II stond voor een interessante prijs bij de Saab-dealer voor de showroom. Kleur zwart, dat er altijd goed uitziet op een Saab, en nog niet gemetalliseerd, wat ik nog nooit leuk vond. En aangezien ik altijd de voorkeur gaf aan 2-liter motoren en voorwielaandrijving, was ik een dag later weer een Saab-coureur, ondanks het onbeminde automatische en lederen interieur.

Trouwens, ik kreeg 500 frank voor het trieste groepje Alfa.

De Saab 9-3 II bleek een uiterst comfortabele touringcar te zijn met veel zitcomfort en alles erop en eraan. De automaat was zoals verwacht een verademing voor het linkerbeen in de stad en in de file, maar de schakelinstallatie als je het niet echt wilt is nogal vervelend.

Natuurlijk zou ik ook de stuurwielpeddels kunnen gebruiken om te schakelen, maar dat is niet helemaal de waarheid, ook al is dat de enige manier om te schakelen in de Formule 1. En de leren stoelen? Nou, in de zomer blijf je ondanks de airco met je rug kletsnat op de stoel liggen en in de winter bevries je de eerste kilometers. En als de stoelverwarming echt gaat werken, moet je oppassen dat je hem op tijd uitzet, anders komen er gebakken eieren, als je dit hier kunt schrijven.

Ik heb nooit echt begrepen waarom leer zo veel beter zou moeten zijn.

Wellicht eleganter, maar zeker niet functioneler.

Maar de 9-3 II was niet bepaald mijn droomauto. Elke keer dat ik een Saab-cabriolet langs de weg zag, nam mijn hartslag toe en configureerde ik de cabriolet van mijn keuze op de Saab-website. Ik had graag een donkerblauwe cabriolet gehad met zwart lederen stoelen (er was geen stof) en een bruine kap.

Nou, bruine softtop was eigenlijk niet bedoeld in deze kleurencombinatie, maar naar mijn mening geeft het de Saab cabriolet een gedurfde uitstraling als een Ford Mustang uit de jaren zeventig. Respectievelijk omdat aan de ene kant de ongeveer 70 frank niet zomaar uit de post werd betaald en aan de andere kant, weet je, Saab bestond helaas niet meer.

Maar de gedachte liet me niet gaan ...

Wat is de volgende stap op de terugweg? De finale op vrijdag in deel 2.

Tekst: Gigi

Afbeeldingen: Saab Automobile (1), FCA (1)

Vorige onderdelen:

Fiat, Volvo of Alfa? Wat een echt overtuigde Saab-chauffeur rijdt.

Volvo of Saab of openbaar vervoer?

Volvo of Saab of Alfa Romeo?

Volvo, Saab of Volvo - copywriters bij Volvo

Volvo 940, 960 of de nieuwe 850?