SAAB en motor met natuurlijke aanzuiging
Ja, dat geef ik toe. Ook houd ik van auto's met turbomotoren, vooral die van het oude schot en graan. Tegenwoordig zijn zelfs uitgerust tot in de kleine auto segment, bijna alle auto's met turbo motor, en dat is zelf ook het doel in de unitsDevelopment, voelen zich meer als groot-volume atmosferische (ik ben al vele jaren op een grote autofabrikanten in het zuiden van het land te werken als een station Strategist !).
Maar waar hield de exclusiviteit en het lompe karakter van voormalige turbo-motoren aan? Deze "down-to-down" is nog steeds zwak, maar des te meer gezoem als de compressiedruk van de turbo voldoende is opgebouwd. Ik had sommige van dergelijke voertuigen en niet alleen SAAB's.
Ik begon met een Nissan Silvia 1.8 Turbo uit 1988 met achterwielaandrijving. De auto was erg leuk en had op dat moment een beduidend betere elasticiteit dan bijvoorbeeld een BMW318is met dezelfde prestaties met zestienkleppenmotor. Daarna volgde een Audi 200 quattro 20V met de legendarische 5-cilinder turbomotor en 309 Nm bij 1.950 tpm. Dit werd gevolgd door 1 SAAB 2 Turbo 900's (die ik trouwens nog steeds beide bezit) en een 16-9 zachte turbo (die ik helaas heb ingeruild).
Nu vraag je je waarschijnlijk af wat dit met de titel te maken heeft? Ik wilde mijn SAAB 900 niet doen. Turbos het zout in de winter. Dus alleen goedkeuring met nummerplaat van het seizoen. In de laatste paar winters reed ik met de auto van mijn vrouw of dochter of zelfs met een bus, wat goed is voor het milieu, maar mijn reistijd verdubbelt. En de 5 maanden onthouding van SAAB rijden werd steeds moeilijker om te doorstaan!
Dat betekende: een "Daily Driver" SAAB moest komen! Maar hij moet redelijk geprijsd zijn en vooral een 9-3 coupé, een handmatige schakelaar met een turbo natuurlijk. Sinds ik vond maar op Mobile.de in de buurt van 9 3 5T 2.0i met automatische, dus precies het tegenovergestelde van wat ik zocht. Ik reed met de auto maar proefde en was aangenaam verrast. En aangezien de auto verder in goede staat was voor zijn leeftijd (bijna geen roest), kocht ik hem.
Ja, het is geen sportwagen. Maar voor dagelijks woon-werkverkeer, meestal op de snelweg en in de stad, zijn de rijprestaties volledig voldoende. Wat meer is, de auto vertraagt en verlicht stress. Nadat ik de olie van de automaat heb vervangen, schakelt deze weer zacht van vorm. Hoewel hij bijna 20 jaren jong is en 210.000 km, voelt het chassis nog steeds fris en vrij van stoten.
Anders zijn er geen "Squeaks and Rattles". De richtingsstabiliteit is onberispelijk, de besturing zorgt voor veel gevoel en een goed remeffect met een duidelijk pedaalgevoel dat het positieve beeld aanvult. Een andere absolute kracht van de auto is rijden in de sneeuw. De combinatie van nieuwe, zeer goede winterbanden (Conti TS 860), lage koppel en de Winter programma van automatische (vanaf 3. Gear) zorgt ervoor dat de auto graaft ijverig door middel van een sneeuw (en deze winter was er veel sneeuw! ).
Zoals op de foto's te zien is, schijnt zelfs de verf, hoewel ik alleen af en toe was. Zeker, een en ander er altijd: de gebruikelijke pixel fouten aanwezig (maar de belangrijkste informatie nog steeds zichtbaar), de luchtmassameter was gebroken en moest worden vervangen, de volledige uitlaatsysteem wijten was en de automatische airconditioning niet koelen. Maar al met al maakt het de auto gelukkig en kijk ik uit naar elke rit!
Laten we tot mijn conclusie komen: jongens en natuurlijk meisjes, daag je uit voor een SAAB met een motor met natuurlijke aanzuiging! Het hoeft niet altijd een turbo te zijn om gelukkig te zijn met een SAAB.
Dank aan Herman Verbeek voor dit Saab-verhaal! Hoe is het in het dagelijks leven met een oudere Saab? Wat ervaart u, hoe reageren vrienden, collega's en het gezin? Met aflaat, enthousiasme of mededogen? Hoe houd je de Saab levend, wat doe je met reserveonderdelen en workshops, hoe optimaliseer je of herstel je de oude Zweden?
Een breed onderwerp voor de "Saab-verhalen 2019!". Uitdagend, maar ook interessant. Hoe ziet het eruit met de fans, hoe sterk slaat de Saab-hartslag in het dagelijks leven? Schrijf het ons, het is het waard!
Een heel mooi rapport voor en voor de motor met natuurlijke aanzuiging.
Natuurlijk, een turboladermotor bij SAAB is een absolute eindversterker, maar zelfs een stofzuiger kan comfortabel en snel zijn. Rijd nu een paar jaar met de 2,3 i-motor in 9000. De motor kan stil zijn, maar als hij afhankelijk is van een snelle rit. Zeker, geen relatie tot de turbo maar voor mij is het voldoende om op de snelweg soms te kunnen zwemmen.
Op de laatste rit van HH -> Hessen was het verbruik 130 km / u bij 7,9 liter, wat ik echt heel respectabel vind voor zo'n grote motor en zijn leeftijd.
Mooi verslag, dankjewel! Maar goed! Mijn enthousiasme voor sukkels is beperkt (de 900 S die ik had was het minst leuk van alle Saabs). Hier in het Bergische Land zijn er vaak inhaalsituaties op de landweg waarin ik moet optrekken van 60 naar 100. Toen merkte ik dat de hartkloppingen in de stofzuiger en turbo hetzelfde zijn, soms omdat het spannend is of ik er op tijd kan zijn en soms omdat ... “wauw, hoe gaaf is dat”.
Gisteren in het Emsland (familiebezoek) was ik 600km, waarvan 550 snelweg, vrij ontspannen 140, cruise control en goede muziek. Omdat ik de turbo niet nodig had, maar hij nam niet de moeite! En 5,8l / 100km-diesel in de 9-5-stationwagon telt ook voor mij, de zuignap deed het nooit onder 9 l. Dus: ik hou van mijn turbo's!
Ja, nou!
Ik ken ook het effect van de verschillende "wows". Het wordt echter een beetje oneerlijk als je niet alleen turbo met afzuiging, maar ook diesel (turbo) met benzine (afzuiging) vergelijkt, verbruik in het spel brengt en dan ook meet per liter ipv op basis van het daadwerkelijke energieverbruik ...
Je kunt kersen ook vergelijken met gummibeertjes. Appels en peren zijn verouderd ...
PS
Overigens komt 5,8 liter diesel overeen met ongeveer 7 liters benzine in termen van energie en CO2-emissies. Het is ook goed, maar met een constante 140 wordt ik niet echt van de ontlasting afgeslagen en blijf ik ongeveer binnen het bereik van wat redelijk goed mogelijk is met een zuigende benzinemotor.
Vele decennia geleden schakelde ik over van 99 EMS naar 99 turbo - en voelde de voor- en nadelen. De injector was op de een of andere manier directer verbonden met het gas, de turbo (althans in het lagere snelheidsbereik) meer indirect. Dat was ook het geval bij de volgende 900 turbo. De 9000 i die volgde was weer spontaner. Maar de turbo's waren beter geworden en dus kwam er uiteindelijk nog een turbo, een 9000. Nou, en toen verdween een van de meest succesvolle Saab-dealers, en sindsdien is er geen meer ten oosten van Hamburg. Maar er zijn hier nog steeds veel Saabs, niet alleen in onze carport.
Een verklaring voor de sukkel, wat leuk! De 9-3 I is sowieso een van de mooiste voertuigen uit Trollhättan. Bedankt voor het leesplezier!
Nog een geweldig Saab-verhaal. Bedankt daarvoor.
Ik heb nog geen "niet-turbo" gehad, maar ik kan van vrienden zien dat deze Saabs zeker niet te weinig krachtig zijn. Deze motoren zijn perfect geschikt, vooral op landwegen. Alleen het verbruik zou iets hoger moeten zijn, want je wilt het gebrek aan vermogen compenseren door de versnellingen hoger te draaien. Hoe dan ook, ik zou elke Saab besturen. Alle motoren gaan met goede zorg lang mee. Een van mijn 9-5 Aero had 579000 km naar beneden!
Alle Saab-coureurs een mooie week
Het is precies zo. Het verbruik is iets hoger of zelfs iets lager afhankelijk van de rijstijl ...
Het doel van een turbo is, strikt genomen, om meer brandstof te kunnen verbranden met dezelfde cilinderinhoud en hetzelfde motortoerental, omdat het meer lucht en dus zuurstof levert dan een stofzuiger zou trekken. In dit opzicht concurreren turbo's niet eens rechtstreeks met de zuigers van hetzelfde volume en cilindernummers zelf.
Turbo's bereiken hun lagere verbruik in vergelijking met zuigers met hetzelfde vermogen en vergelijkbaar koppel, wat een zeer belangrijk verschil is. zou een sucker dezelfde potentie nodig meer verplaatsing en de cilinder had meer wrijving en een hogere massa hij rumschleppen in vele werkomstandigheden (stadsverkeer of constante matige ritje op een landweg), in tegenstelling tot een kleinere turbo volledig zinloos en nutteloos met het en blijf in beweging ,
Zo kunt u een 2.0 of 2.3 4 stofzuiger met cilinders die niet per se zeggen dat hij meer dan zijn opgeladen (en krachtigere turbo) collega's met hetzelfde motorblok zou verbruiken.
En de SAAB-stofzuigers kunnen niet alleen op de snelweg komen zonder te weinig kracht te hebben. Buiten Duitsland is dat sowieso geen probleem. Ironisch genoeg, met een zuignap (9000 2.3i) Ik ben 1994 mijn goed eeuwige hoogste persoonlijke gemiddelde snelheid over 600 Km gereden - een kleine BAB Talladega met een SAAB-sucker!
Een fantastisch ontspannen en zeer snelle nachtelijke rit met Nightpanel maar zonder turbo.
25 jaar (een kwart eeuw) later ben ik beter aangedreven, maar ondanks de turbo reis ik gemiddeld langzamer. Zelfs in Duitsland speelt de motorisering slechts een ondergeschikte rol. Beperkende factoren zijn veel meer de verkeerssituatie, wegwerkzaamheden, snelheidsbeperkingen en tankstops. Onder deze omstandigheden houden de SAAB-stofzuigers gemakkelijk gelijke tred met de SAAB-turbo's, zelfs op de BAB. Vandaag meer dan ooit ...
Bedankt voor het dosis Saab-verhaal. Het is altijd leuk om te lezen dat er andere enthousiastelingen zijn voor Saab.
Ik vind de 93-sedan heel goed. Heeft gewoon een mooie en tijdloze vorm. Mijn 93-sedan is een van de zeldzame 5-deurwaken. De Saab-motor met natuurlijke aanzuiging die ik heb in mijn 93er convertible year 1998. Het is de 2.3i-motor met 150 PS, in combinatie met de automatische 4-versnelling. Welnu, het voertuig is een beetje traag onderweg, maar dat maakt niet uit, is een cabriolet voor cool cruisen. En het zou natuurlijk oneerlijk zijn om de 2.3 te vergelijken met de 2.3 Turbo Viggen, want wat is er aan de hand als een Viggen 😉
De gele 2.3i-cabrio staat al ongeduldig te wachten op het eerste gebruik! Van de 1.4. als het weer tijd is, kun je 🙂 beginnen
Allemaal een goede start van de week en de lente die zou moeten komen!
Ik was op zoek naar een SAAB voor beginners, zonder Trionic- en Turbo-problemen en vond het eindelijk. 9-3 S uit eerste hand en onderhoudsboekje. Rijd er meer dan 4 jaar mee, nu heeft het er 236.000 en ik ben zeer tevreden. Minder is soms meer)))
Nogmaals een leuk Saab-verhaal, bedankt.
Natuurlijk zijn turbo's leuk, maar zelfs de sukkels kunnen heel leuk zijn. Ik zou zelf een 9-3II 1,8i niet erg vinden. Omdat de enige 122PS en de onderhoudskosten in het frame zouden blijven.
Zeer mooie bijdrage van Herman. In het stadsverkeer van Freiburg verplaats ik afwisselend een 9000 2.3-stofzuiger en een met turbo en ik kan het alleen maar eens zijn met de auteur. De supercharged motor is in veel situaties echt niet nodig. Wat doet Tom's witte 9000CS 2.3i eigenlijk?
De CS staat (nog steeds) in de hangar. Aangezien mijn structurele situatie waarschijnlijk zal veranderen, is de toekomst open. Updates, als die er zouden moeten komen, natuurlijk op de blog.
Eindelijk weer zondag en een nieuwe dosis SAAB.
Ik had ook auto's en motoren. Als een schakelaar in zilver. Reunion is leuk. Ik heb nooit klachten gehad over de auto of de motor en heb logischerwijs nooit een lader of een van de slangen of andere onderdelen die eraan vastzaten, moeten vervangen. Met een 2.3i in de 9000 was ik ook een paar duizend km onderweg. Geweldige motor.
Ik ben het eens met de auteur. SAAB's hoeven niets meer te bewijzen en de jongere SAAB-stofzuigers zwemmen met hen mee en kunnen ook snel onderweg zijn. Ze verbruiken natuurlijk iets meer dan de turbo's, die in alle voertuigklassen en voor elke cilinderinhoud vanzelfsprekend zijn geworden, maar ze trekken nog steeds de kleine motoren weg met 90 of 105 turbopk en gaan 200.000 km langer mee dan een grasmaaimotor in een auto van meer dan een ton ...
Wie vandaag de dag een SAAB Young- of een jongere vintage het kijken, ziet er misschien wel een betere conditie en apparatuur en ook op kleur, als exclusief en prioritair in de richting van een geforceerde ventilatie te schielen.Und Ik denk dat het wel cool wanneer iemand in de Duitse auto-industrie Brood verdient en SAAB-schijven. Veel dank aan Herman Verbeek, voor zijn turbo-gedachten en het Saabi-entertainment op zondag.