Saab-crisis: Maud Olofsson, of wanneer politici praten

Politici lijken overal ter wereld hetzelfde te zijn. In Zweden is Maud Olofsson een van de typische vertegenwoordigers van haar soort en onze "favoriete politicus".

Ze spreekt veel en zegt - niets. In principe hoef je niet verder te lezen en dit artikel hadden we onszelf kunnen redden.

Maar goed, over het onderwerp van Saab heeft Olofsson een persconferentie gegeven. De teneur van de verklaring was dat Saab eerst de problemen met de verkoop van onroerend goed zou oplossen en dan, ja, dan zou de overheid haar bijdrage leveren. Eveneens de ingang van Antonov.

Een duidelijk standpunt op dit punt? Geen. Zegt de EIB ja, zegt GM ja, dan zegt de Zweedse staat ja. Dus het ging over de hele uitleg.

Olofsson heeft groot respect voor de inspanningen van Victor Muller, die veel tijd en moeite heeft geïnvesteerd om de financiële problemen op te lossen. In het Zweedse origineel dat een beetje klonk als een vergiftigde lof. Het personeel van Saab, daar ervaart mevrouw Olofsson diepe compassie. Nu een dag voor Midsommar en zonder enige waarschuwing zonder loon met een onzekere toekomst.

Over het onderwerp Pang Da Olofsson zei dat ze de inzet van de Chinezen verwelkomt.

In principe een zinloze uitleg en zonder enig perspectief. De regering zou graag van het "Saab-probleem" af willen, omdat de huidige problemen in Västragötland niet passen in het beeld van een neoliberaal Zweden in een economische hoogconjunctuur. Productie is het nieuws van gisteren voor de huidige regering, financiën en diensten staan ​​op de voorgrond.

Waarom schrijven we er nog steeds over? Om een ​​ding duidelijk te maken. De Zweedse overheid zal Saab niet steunen. Dat zou een wonder zijn.

Tekst: tom@saabblog.net